Έπαιξε 10 χρόνια στον Παναθηναϊκό, κατέκτησε τρεις φορές την Euroleague (2007, 2009, 2011) κι όταν ολοκλήρωσε την καριέρα του ως ένας από τους κορυφαίους Αμερικανούς που έπαιξαν ποτέ στην Ευρώπη, ασχολήθηκε με την προπονητική. Τώρα, είναι assistant coach στους Τορόντο Ράπτορς και μιλάει στο Sportal για το Παγκόσμιο Κύπελλο, την κατάκτηση της Γερμανίας, τη συνεργασία του με τον MVP, Ντένις Σρούντερ και φυσικά για τον αγαπημένο του Παναθηναϊκό!
Η οπτική του έχει αμερικάνικη προέλευση, αλλά ευρωπαϊκή προοπτική. Ξεκίνησε την αθλητική του καριέρα από το Βέλγιο, στο ξεκίνημα του 21ου πρώτου αιώνα (2000, Σαρλερουά), έπαιξε μία σεζόν στο ΝΒΑ (2002-2003, Μέμφις Γκρίζλις), αλλά «εκτοξεύθηκε» αγωνιζόμενος με τη φανέλα του Παναθηναϊκού. Από το 2016, ανήκει ξανά στον «μαγικό πλανήτη», με τον ρόλο του προπονητή πλέον. Ο Μάικ Μπατίστ είναι ένας από τους πιο επιτυχημένους Αμερικανούς που έπαιξαν ποτέ στην Euroleague, την οποία και κατέκτησε τρεις φορές με το τριφύλλι και είναι αδιαπραγμάτευτα ένας από τα πιο αγαπημένα πρόσωπα στην οικογένεια των «πρασίνων».
Τώρα, ως ασίσταντ κόουτς των Τορόντο Ράπτορς στο πλευρό του Ντάρκο Ραγιάκοβιτς, γνώστης της παγκόσμιας σκηνής και μελετητής των πεπραγμένων, μίλησε στο Sportal και μας μετέφερε τις σκέψεις και τις ιδέες του για το Παγκόσμιο Κύπελλο που ολοκληρώθηκε, την κατάκτηση της Γερμανίας, τον Ντένις Σρούντερ με τον οποίο θα συνεργαστεί από τη νέα σεζόν, αλλά και για τον αγαπημένο του Παναθηναϊκό.
Έχει μεγάλες προσδοκίες για το σύνολο που ετοιμάζει ο κόουτς Εργκίν Αταμάν για τον οποίο θεωρεί πως «είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για την κατάλληλη θέση». Μία θέση πολύ απαιτητική, με τον Μπατίστ αντιλαμβάνεται τις δυσκολίες του να αγωνίζεσαι και να εργάζεσαι φορώντας μία βαριά φανέλα πάνω στην οποία υπάρχουν έξι αστεράκια που αντιπροσωπεύουν τις έξι ευρωπαϊκές κατακτήσεις της κορυφής.
«Η Ευρώπη έχει φθάσει το… ΝΒΑ»
«Αυτό που είδαμε φέτος στο Παγκόσμιο Κύπελλο ήταν σπουδαίο!». Με αυτή την άποψη ξεκίνησε την αφήγησή του στο Sportal o 45χρονος Καλιφορνέζος, ο οποίος πέρασε στην Ελλάδα 10 χρόνια από τη ζωή του και μάλιστα αυτά που αφορούσαν το pick της αγωνιστικής του σταδιοδρομίας. Στα γήπεδα της Μανίλας, της Τζακάρτα και της Οκινάουα, ο Μπατίστ είδε «τους καλύτερους παίκτες του κόσμου στη μεγαλύτερη σκηνή. Εκεί που εμφανίστηκε όλο το ταλέντο και όλη η δυναμική του μπάσκετ. Είδαμε το υψηλό επίπεδο του παιχνιδιού και αυτή η διοργάνωση θεωρώ πως ήταν η μεγαλύτερη νίκη για το μπάσκετ γενικότερα».
Κατ’ αρχάς θεωρεί πως «εδώ και χρόνια, όπως έχω διατυπώσει ξανά, το ευρωπαϊκό μπάσκετ έχει φθάσει το επίπεδο του ΝΒΑ. Συνεχίζω να υποστηρίζω αυτή την άποψη, αφού βλέπουμε πλέον πάρα πολλούς ευρωπαϊκούς αθλητές όχι απλώς να παίζουν στις ΗΠΑ και να πρωταγωνιστούν, αλλά να έχουν αναπτύξει τα προσόντα τους, διατηρώντας σε πολύ υψηλό επίπεδο την εξυπνάδα και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που έτσι κι αλλιώς υπήρχαν πάντα. Είδαμε λοιπόν τη Σερβία να παίζει χωρίς πολλούς βασικούς της παίκτες (Γιόκιτς, Μίτσιτς, Ποκουσέφσκι, Κάλινιτς), αλλά έδειξε σε όλους πως παίζεται το μπάσκετ. Η Γερμανία νίκησε τις ΗΠΑ βάζοντας 113 πόντους και λίγο αργότερα την είδαμε να σηκώνει το τρόπαιο».
Η Team USA απογοήτευσε. Πίστεψε πως θα νικήσει παίζοντας με το στυλ που επικρατεί στο ΝΒΑ. Προσπάθησε να βάλει πολλούς πόντους, αλλά όταν έπρεπε να επιτεθεί στο μισό γήπεδο δεν μπορούσε να κάνει τίποτα.
Η εικόνα από το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας του ήταν «απογοητευτική! Και ελπίζω πως να υπάρξει αφύπνιση στο μέλλον, εν όψει Ολυμπιακών Αγώνων. Η εποχή που η Τeam USA ήταν μακράν η καλύτερη ομάδα και το έδειχνε στο παρκέ έχει περάσει. Έχουν βιωθεί αρκετές αποτυχίες. Πλέον η παρουσία της σε μία διοργάνωση δεν αποτελεί εγγύηση ούτε καν για ένα μετάλλιο, ανεξαρτήτου χρώματος».
Το βασικό πρόβλημα όμως, των συμπατριωτών του διεθνών αθλητών που κάνουν… θαύματα στο ΝΒΑ, αλλά με την εθνική ομάδα πελάγωσαν στο Μουντομπάσκετ, είναι πως «με το ευρωπαϊκό στυλ παιχνιδιού δεν μπορούν να επιτεθούν στο μισό γήπεδο. Είναι διαφορετικά τα δεδομένα. Στο ΝΒΑ παίζουν 82 αγώνες προσπαθώντας απλώς να βάλουν περισσότερους πόντους από όσους θα δεχθούν. Δεν υπάρχουν άμυνες μέχρι να έρθουν τα Play Offs και αυτό επηρεάζει τη νοοτροπία τους. Προσπαθούν απλώς να παίξουν γρήγορα και να σκοράρουν εκμεταλλευόμενοι το πλούσιο ομολογουμένως ταλέντο τους». Όταν όμως, βρεθούν σε ευρωπαϊκές συνθήκες παιχνιδιού «και πρέπει να πάρουν αποφάσεις και να βρουν λύσεις παίζοντας στο μισό γήπεδο, σε set παιχνίδι, τότε αρχίζουν τα προβλήματα», ενημερώνει ο Μπατίστ και εκεί εστιάζει τον λόγο αποτυχίας των ΗΠΑ στο τουρνουά.
Είμαι ενθουσιασμένος με τον Ντένις (Σρούντερ). Τον περιμένουμε στο Τορόντο και πιστεύω ότι μπορεί με την ηγετική του ικανότητα να καλύψει το κενό του Φρεντ ΒανΒλιτ.
Και πάνω στην απογοήτευσή του για τις εμφανίσεις των ΗΠΑ, ήρθε ο ενθουσιασμός του με τον Ντένις Σρούντερ, ο οποίος ήταν ο MVP του Παγκοσμίου Κυπέλλου, οδηγώντας την Γερμανία στην κορυφή. Ο 30χρονος γκαρντ ανήκει πλέον στους Ράπτορς και ο Μάικ Μπατίστ σύντομα θα τον συναντήσει στο Τορόντο για να ξεκινήσουν την προετοιμασία τους εν όψει της νέας ΝΒΑ σεζόν.
«Είμαι πολύ χαρούμενος για τον Ντένις», είπε στο Sportal και «θέλω να κρατήσει το μομέντουμ του και να το φέρει στην ομάδα μας. Οι Ράπτορς έχουν ανάγκη την ηγετική του παρουσία και ο ρόλος του θα είναι πολύ σημαντικός. Έφυγε ο Φρεντ Βαν Βλιτ και άφησε ένα κενό στην ομάδα, αλλά ο Ντένις πιστεύω ότι μπορεί να το καλύψει. Το επίπεδο του παιχνιδιού του θα μας βοηθήσει σημαντικά και νοιώθω τυχερός που θα είμαι μαζί μας τη νέα σεζόν. Τώρα θα ξεκουραστεί για μερικές μέρες, αλλά σύντομα τον περιμένουμε στο Τορόντο για να πιάσουμε δουλειά».
Ο Μπατίστ περιμένει ο Παναθηναϊκός να κάνει μεγάλη αίσθηση
Ο Μάικ Μπατίστ, αφού ξεκαθάρισε την εικόνα του για ζητήματα θεωρητικής και πρακτικής προσέγγισης του παγκόσμιου μπάσκετ, για το τι σημείωσε από το Μουντομπάσκετ, επικεντρώθηκε στον Παναθηναϊκό. Την αγαπημένη του ομάδα, δηλαδή, την φανέλα της οποίας τίμησε για 10 χρόνια. Τα εννέα συναπτά από το 2003-2012, όταν και κατέκτησε τρεις φορές την Euroleague (2007, 2009, 2011) και έναν στο τέλος της καριέρας του. Το 2013-14, μετά από μία χρονιά στην Τουρκία με τη Φενέρμπαχτσε. Με την πράσινη φανέλα πάντως, αποσύρθηκε από την ενεργό δράση και μετά έγινε προπονητής.
Τώρα, με συναίσθημα, αλλά και ως προπονητής θεωρεί πως «έγιναν απίστευτα καλές κινήσεις. Είμαι ενθουσιασμένος για τον Παναθηναϊκό και περιμένω πως φέτος όλοι θα δουν την πραγματική δυναμική της ομάδας» δήλωσε και εξήγησε πως «στις ΗΠΑ τα τελευταία χρόνια ειδικά ασχολούνται πολύ με την Euroleague. Άνθρωποι του ΝΒΑ έχουν αρχίσει να υποστηρίζουν ομάδες της Ευρώπης. Ο Παναθηναϊκός δεν είναι στις προτιμήσεις τους μέχρι στιγμής, αλλά τώρα ήρθε η ώρα να δουν τον πραγματικό Παναθηναϊκό».
Ο Παναθηναϊκός πήρε τον ιδανικό προπονητή. Ο Αταμάν είναι το κατάλληλο άτομο γι’ αυτή την ομάδα και πιστεύω ότι η παρουσία στο Final Four της Euroleague είναι μία ρεαλιστική προσέγγιση για τη νέα σεζόν
Από που προκύπτει αυτή η βεβαιότητά του; «Ο Εργκίν Αταμάν είναι ένας σπουδαίος προπονητής. Θεωρώ πως είναι ο κατάλληλος άνθρωπος γι’ αυτή την ομάδα. Έχει κατακτήσει τίτλους και ξέρει τι σημαίνει να δουλεύεις σε μία ομάδα με το ειδικό βάρος του Παναθηναϊκού. Σε έναν σύλλογο που έχει κατακτήσει έξι φορές την Euroleague».
Επίσης, υπάρχουν και οι κατάλληλοι παίκτες, αφού «ο Σλούκας, ο Λεσόρ, ο Βιλντόζα, ο Χουάντσο ήταν πολύ καλές προσθήκες. Υπήρξαν κι άλλες βέβαια και φαίνεται πως θα δούμε μία εξαιρετική χρονιά. Πρώτα θα πρέπει να εστιάσουν με την πρόκριση στα Play Offs, αλλά το Final Four αποτελεί έναν ρεαλιστικό στόχο. Πιστεύω θα δούμε τον Παναθηναϊκό στην τελική φάση της Euroleague και ανυπομονώ γι’ αυτό!»
Πηγή: sportal.gr
